Ekspozycja składa się z dwóch części, które mają się do siebie jak dwie siostry: jednej na imię „beztroska”, a drugiej „troska”. Konstrukcja ta wynika ze spostrzeżenia, iż istnieje diametralna różnica pomiędzy tym, do czego dążą ludzie, a tym, do czego ludzkość zmierza: ludzie dążą do szczęścia, a ludzkość zmierza ku samozagładzie.