Zobacz, jak powstawał powojenny Gdańsk

2024-05-25

Od dziś w Zespole Przedbramia można ogladąć wyjątkową wystawę poświęconą Grunwaldzkiej Dzielnicy Mieszkaniowej. Wystawa o historii Wrzeszcza będzie prezentowana do końca września

mat.pras.

TAGI Wrzeszcz nowa wystawa Muzeum Gdańska Grunwaldzka Dzielnica Mieszkaniowa

– Socrealizm kojarzy się nam z warszawskim Pałacem Kultury, Marszałkowską Dzielnicą Mieszkaniową oraz krakowską Nową Hutą. Także w Gdańsku miało powstać rozległe założenie z monumentalnymi budynkami. Grunwaldzka Dzielnica Mieszkaniowa miała zająć centralną cześć Wrzeszcza i stać się nowym centrum usługowo-handlowym dla podnoszącego się z ruin miasta – mówi Waldemar Ossowski, dyrektor Muzeum Gdańska.

Wystawa czasowa przybliża kulisy powstania GDM, zrealizowane pomysły, które miały zapewnić komfort mieszkańcom oraz koncepcje których nie wcielono w życie. Ekspozycja będzie czynna do 30 września 2024 roku.

Od szczegółu do ogółu, czyli jak po wojnie projektowano Wrzeszcz

Wrzeszcz w czasie walk o miasto w marcu 1945 roku nie ucierpiał tak dotkliwie jak centrum Gdańska. Najwięcej strat poniosła Aleja Grunwaldzka, która do 1 maja 1945 roku nosiła nazwę Adolf-Hitler-Straße, wraz z przylegającym do niej starym rynkiem i otaczającymi go domami. W 1946 roku zapadła decyzja, aby połączyć Gdańsk i Gdynię szeroką drogą, której główna ulica Wrzeszcza miała stać się fragmentem. Prace ruszyły w 1947 roku, od strony ulicy Miszewskiego wyburzono wschodnią pierzeję zniszczonych kamienic, dzięki czemu ulicę poszerzono o 30 metrów. Szeroka aleja Grunwaldzka stałą się główną osią komunikacyjną tworzącego się Trójmiasta. Zaczęły przy niej powstawać nowe budynki, m.in. na rogu ulicy Miszewskiego powstał Dom Książki, a u wylotu ulicy Jaśkowa Dolina zaczęto budować Dom Kupca.

– Zatwierdzony plan ogólny przedstawiono w 1948 roku. Za projekt urbanistyczny Wrzeszcza była odpowiedzialna wileńska architektka Irena Heilmanowa. To właśnie ona nadała centralnej części dzielnicy wielkomiejski charakter. Następnie plan szczegółowy opracowywał architekt Wacław Rembiszewski wraz z Józefem Chmielem i Władysławem Lewem. To z kolei umożliwiło powołanie Grunwaldzkiej Dzielnicy Mieszkaniowej przez Miejską Radę Narodową w 1950 roku – mówi Klaudiusz Grabowski z Muzeum Gdańska, kurator wystawy. – Projekt GDM miał ważne znaczenie dla socjalistycznej propagandy , ponieważ stał się elementem planu sześcioletniego, który realizowano w latach 1950-1955. Za projektowanie GDM’u w latach 1953-1963 odpowiadał Daniel Olędzki. Pierwotna koncepcja zakładała nawiązanie do zabytkowych kamieniczek Gdańska, miały więc powstać trzypiętrowe domy ze spadzistymi dachami, ale przyjechała delegacja z Warszawy… i w rezultacie w dzielnicy budynki liczą cztery piętra, bez spadzistych dachów. Tak jak w stolicy…

Mimo pewnych ograniczeń na terenie GDM’u powstały liczne kawiarnie, sklepy oraz restauracje, z których najsłynniejszymi były Cristal oraz Olimp, zlokalizowany na szczycie 17-kondygnacyjnego wieżowca popularnie zwanego „Dolarowcem”, który wybudowano w 1969 roku już w nowoczesnych formach.

Na wystawie czasowej w Sali Sądowej Zespołu Przedbramia widzowie zobaczą archiwalne fotografie z lat 50.-60. XX wieku, w tym unikatowe zdjęcia makiet z niezrealizowanymi koncepcjami oraz plan GDM’u z 1954 roku przekazany przez żonę głównego projektantka, wykonującą również zawód architekta, Danutę Olędzką.