Żydowska społeczność odegrała ważną rolę w przedwojennych dziejach Sopotu. Paradoksalnie, obecnie najważniejszym świadectwem jej istnienia jest niewielki cmentarz zachowany na obrzeżach Sopotu.

Brama cmentarna sopockiego kirkutu jest zresztą jedynym tego typu zachowanym zabytkiem na całym Pomorzu. O ile w wypadku Gdańska i Gdyni można znaleźć szereg śladów żydowskich w przestrzeni miejskiej, takich jak tablice, pomniki czy odtworzone napisy, o tyle w kurorcie – nie licząc skromnej, schowanej przed oczyma przechodniów tablicy upamiętniającej rozebraną w 1939 roku sopocką synagogę – na próżno szukać takich tropów.

Wystawa, przygotowana w szczególnym roku 2018, kiedy przypada zarówno osiemdziesiąta rocznica spalenia sopockiej synagogi, jak i pięćdziesiąta rocznica Marca ’68 – będzie w istocie pierwszą próbą przedstawienia losów sopockich Żydów w postaci ekspozycji muzealnej. Co istotne, narrację rozciągnięto w czasie również na okres powojenny, wskazując na często zapominany fakt odrodzenia się (choć w szczątkowej formie) żydowskiego życia w polskim już Sopocie.

Uzupełnieniem plansz tekstowych i materiału ikonograficznego będą judaika niezwiązane bezpośrednio z Sopotem (takich artefaktów praktycznie dziś nie ma), lecz pochodzące z kilku polskich kolekcji muzealnych, stanowiące wartościowe dopełnienie narracji, bowiem ukazują kulturę materialną społeczności żydowskiej jako takiej.

Autorka tekstów: Jagoda Załęska-Kaczko
Współpraca: Jan Daniluk, Karolina Babicz-Kaczmarek
Koncepcja graficzna wystawy: Małgorzata Gliwińska-Radwańska
Organizacja wystawy: Karolina Babicz-Kaczmarek, Maria Bilikiewicz, Katarzyna Kreft.
Wystawa czynna do 16 listopada, od wtorku do niedzieli w godz. 10.00 - 16.00. W niedzielę wstęp wolny.