Coraz więcej pracodawców wprowadza monitoring w miejscu pracy. Brak jednak jednoznacznych przepisów regulujących tego rodzaju działania. Zasad i procedur instalowania systemu monitoringu nie odnajdziemy w przepisach prawa pracy. Pracodawcy muszą się więc posiłkować przepisami dotyczącymi ochrony dóbr osobistych oraz wytycznymi wskazanymi przez Państwową Inspekcję Pracy.

Nie są to natomiast tak wiążące regulacje, jak przepisy prawa. Większość pracodawców musi więc bazować na wewnętrznych regulacjach obowiązujących w zakładach pracy.
Kontrola pracowników, w szczególności poprzez monitoring ich miejsca pracy, nie została w żaden sposób (do tej pory) uregulowana w przepisach prawa pracy. Pracodawca decydujący się na taki krok powinien jednak upewnić się, że pracownicy zostali poinformowani o zainstalowaniu urządzeń monitorujących. Takie oświadczenie najlepiej przedstawić pracownikom na piśmie, by ponad wszelką wątpliwość udowodnić, że doszło do poinformowania. Oświadczenie powinno informować o celu zainstalowania systemu monitoringu oraz wyszczególniać miejsca, w których zostaną zainstalowane kamery CCTV. Celem wprowadzenia takiej kontroli nie może być jednak sprawdzanie jakości pracy pracowników.
Z opinii Państwowej Inspekcji Pracy wynika bowiem, że:
Monitorowanie pracowników za pomocą kamer w celu sprawdzenia jakości i ilości wykonywanej przez nich pracy powinno być co do zasady niedopuszczalne w przeciwieństwie do monitorowania dla celów bezpieczeństwa.
- Oczywiście kamery nie mogą być instalowane w takich miejscach, jak toalety, czy szatnie, w których przebierają się pracownicy. W takim przypadku doszłoby do naruszenia dóbr osobistych zatrudnionych. Nakaz poszanowania dóbr osobistych zatrudnionych przywołany jest w art. 11 Kodeksu Pracy- informuje Agata Kicińska, aplikantka radcowska z kancelarii "Sienkiewicz i Zamroch
Radcowie prawni - Spółka partnerska".
W świetle obowiązujących w Polsce przepisów możliwe jest uregulowanie kwestii monitoringu np. w regulaminie pracy. Stosowne oświadczenie byłoby w takim układzie podpisywane przez  każdego nowego pracownika zatrudnionego przez przedsiębiorstwo decydujące się na instalację monitoringu. Stosowanie monitoringu nie musi – wbrew powszechnym opiniom – być zastrzeżone w regulaminie pracy. Można przekazać informację o zastosowaniu monitoringu każdemu pracownikowi z osobna, na piśmie, pod którym potwierdzi on fakt otrzymania takiej informacji. Naruszenie dóbr osobistych w polskim prawie obejmuje szeroki wachlarz sytuacji, gdy następuje utrwalenie wizerunku bez zgody osoby zainteresowanej, a następnie przechowywanie i odtwarzanie nagrań.
Na monitoring najczęściej decydują się firmy z sektora sprzedaży. Kamery są wówczas z reguły nastawione na kasy. To dopuszczalna praktyka, jednakże kamer nie powinni widzieć klienci sklepu stojący po drugiej stronie kasy. Dokładna wiedza na temat ilości gotówki przechowywanej w sklepie mogłaby narazić personel na napaść lub próby kradzieży oraz oszustw dokonywane przez nieuczciwych klientów. Same zainstalowanie kamer jest jednak jak najbardziej zrozumiałe i dopuszczalne, zwłaszcza jeśli w firmie dochodziło już wcześniej do kradzieży.
- Pamiętajmy, że ochrona dóbr osobistych wynika w Polsce z przepisów prawa pracy. W przypadku ciężkiego naruszenia dóbr osobistych pracownika, pracownik ma prawo do natychmiastowego rozwiązania umowy o pracę wiążącą go z pracodawcą bez zachowania okresu wypowiedzenia- oznajmia radczyni prawna.
W Polsce monitoring stosuje się na szeroką skalę zazwyczaj w większych przedsiębiorstwach, gdzie w grę wchodzą nie tylko kwestie bezpieczeństwa, ale również ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa.