10 kwietnia 2010 roku doszło do katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem, w której zginęło 96 osób. W trzynastą rocznicę tragedii prezydent Gdańska Aleksandra Dulkiewicz, przewodnicząca Rady Miasta Gdańska Agnieszka Owczarczak i radny Andrzej Kowalczys złożyli kwiaty na grobach ofiar tragedii smoleńskiej pochowanych w naszym mieście.

fot. Dominik Paszliński / www.gdansk.pl

Katastrofa samolotu w 2010 roku 

Do katastrofy polskiego samolotu wojskowego Tu-154 w Smoleńsku doszło w sobotę, 10 kwietnia 2010 roku o godz. 8:41 (10:41 czasu moskiewskiego). Zginęło w niej 96 osób, wśród nich para prezydencka Lech i Maria Kaczyńscy. Zginęły też wszystkie osoby towarzyszące: pracownicy Kancelarii Prezydenta RP, parlamentarzyści, dowódcy wszystkich rodzajów Sił Zbrojnych RP oraz szef sztabu Generalnego, przedstawiciele różnych instytucji i organizacji, duchowni i obsługa samolotu.

Celem wizyty w Rosji były uroczystości upamiętniające polskich oficerów zamordowanych przez NKWD w czasie II Wojny Światowej w Katyniu.

13. rocznica katastrofy smoleńskiej

W poniedziałek, 10 kwietnia 2023, mija trzynasta rocznica katastrofy smoleńskiej. Tego dnia prezydent Gdańska Aleksandra Dulkiewicz, przewodnicząca Rady Miasta Gdańska Agnieszka Owczarczak oraz radny Gdańska Andrzej Kowalczys złożyli kwiaty, zapalili znicze, oddali hołd ofiarom. Około godz. 8.30 przybyli do Bazyliki Mariackiej, gdzie spoczywa były marszałek Sejmu Maciej Płażyński a tuż obok znajduje się pomnik poświęcony wszystkim 96. ofiarom katastrofy. Kilkadziesiąt minut później złożono kwiaty i znicze na grobach Anny Walentynowicz, Arkadiusza „Arama” Rybickiego i Leszka Solskiego na cmentarzu Srebrzysko.

Gdańskie ofiary katastrofy smoleńskiej

Maciej Płażyński (1958-2010) – prawnik, opozycjonista, prezes stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, poseł.

Był współzałożycielem Niezależnego Zrzeszenia Studentów i przewodniczącym NZS Uniwersytetu Gdańskiego. Na swojej macierzystej uczelni kierował strajkami okupacyjnymi. Był związany z Ruchem Młodej Polski. Drukował i kolportował podziemne wydawnictwa, organizował pomoc dla represjonowanych. Współtwórca i prezes Spółdzielni Pracy Świetlik, dającej zatrudnienie i utrzymanie wielu działaczom podziemia. Pomagał w organizacji strajków w Stoczni Gdańskiej w maju i sierpniu 1988 roku. Pierwszy niekomunistyczny wojewoda gdański, potem m.in. marszałek Sejmu i wicemarszałek Senatu.

Arkadiusz Rybicki (1953-2010) – historyk, opozycjonista, poseł.

W działalność opozycyjną zaangażował się na przełomie lat 60. i 70., współtworząc trójmiejską grupę młodzieżową, która malowała na murach antykomunistyczne hasła. Współpracował z Komitetem Obrony Robotników oraz Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Współtworzył Ruch Młodej Polski. W sierpniu 1980 roku uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej, był współautorem Tablic 21 Postulatów Gdańskich. Działał w tworzącej się Solidarności, a następnie kierował Biurem Informacji Prasowej NSZZ „Solidarność”. Internowany w stanie wojennym. Jeden z najbardziej zaufanych współpracowników Lecha Wałęsy. W wolnej Polsce był. m.in. wiceministrem kultury i posłem.

Anna Walentynowicz (1929-2010) – suwnicowa, działaczka opozycji demokratycznej w PRL.

Od 1950 roku pracowała w Stoczni Gdańskiej. Działała w Wolnych Związkach Zawodowych Wybrzeża. Po tym, jak na trzy miesiące przed emeryturą została dyscyplinarnie zwolniona z pracy za „ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych”, a w praktyce za działalność opozycyjną, w jej obronie wybuchł w sierpniu 1980 roku strajk. Sygnatariuszka Porozumienia Gdańskiego. Zakładała NSZZ „Solidarność”. Wielokrotnie aresztowana, m.in. za próbę wmurowania tablicy upamiętniającej pacyfikację Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek”. Zainicjowała protest głodowy po zabójstwie ks. Jerzego Popiełuszki. W wolnej Polsce nie utożsamiała się z polityką rządzących partii postsolidarnościowych.

Leszek Solski (1935-2010) - polski działacz Rodzin Katyńskich.

Był synem Kazimierza Solskiego (1900-1940), oficera artylerii konnej zamordowanego w Katyniu. Absolwent Wydziału Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej, od końca lat 80. działał w ramach Rodzin Katyńskich, w 1990 roku dzięki wsparciu pracowników Biblioteki Politechniki Gdańskiej zorganizował w Gdańsku wystawę „Fotograficzne archiwum pamiątek po zamordowanych z Gdańskiej Rodziny Katyńskiej”.