Założona w IV w p.n.e. Aleksandria była jedną z największych i najważniejszych metropolii starożytności. Obok tradycyjnej, historyzującej lub eklektycznej zabudowy powstawały tu nowoczesne, modernistyczne budynki. O tym, jak II wojna światowa, a potem rewolucja Nassera zmieniły całkowicie charakter Aleksandrii opowie, 12 grudnia o godz. 18.00 w Instytucie Kultury Miejskiej, Łukasz Sadowski z Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi.

Aleksandria to miasto, które jeszcze w średniowieczu funkcjonowało jako ważny port, po to by w czasach nowożytnych ulec pauperyzacji i degradacji. W połowie XIX wieku odżyła jako nowoczesne miasto, rozbudowywane na polecenie władców Egiptu przez Europejczyków. Powstało ono na miejscu starożytnych reliktów, w znacznej mierze je zacierając i przykrywając.

- Do wybuchu II wojny światowej szczególnie silne były tu wpływy włoskie, choć zarazem Aleksandria miała wybitnie kosmopolityczny charakter. W pejzażu architektonicznym dominowały wzorce włoskie, co nadawało miastu wygląd dużo bardziej „zachodni” niż wskazywała by na to geografia. Obok tradycyjnej, historyzującej lub eklektycznej zabudowy powstawały tu nowoczesne, modernistyczne budynki. Obecnie miasto jest najważniejszym portem Egiptu, w którym zabytkowa zabudowa przeplata się z nowoczesnością i obszarami biedy – zapowiada Łukasz Sadowski.

Łukasz M. Sadowski, historyk sztuki, wykładowca (w latach 2010-2016 kierownik) Katedry Teorii i Historii Sztuki na łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 2012 Prezes Oddziału Łódzkiego Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Członek Polskiego Instytutu Studiów nad Sztuką Świata. Obecnie zajmuje się zagadnieniami relacji kulturowych między krajami Dalekiego Wschodu (Chiny, Japonia), a Europą i USA w XIX i XX wieku.

Autorka foografii: Bogna Kociumbas