Ze względu na położenie geograficzne jesteśmy narażeni na niedobory witaminy D. Niewielkie jej ilości pochodzą bowiem z tego, co jemy. W większości natomiast produkujemy witaminę D sami. Do tego potrzebujemy jednak promieniowania UVB, które w naszej strefie jesienią i zimą jest zdecydowanie niewystarczające.

 

Witamina D, zwana też witaminą słońca, ma duży wpływ na prawidłowe funkcjonowanie organizmu człowieka. Przede wszystkim wspomaga układ odpornościowy. Wzmacnia także układ kostny, zapobiegając zachorowaniu na różnego rodzaju schorzenia. Zbyt niski poziom podawany jest jako jeden z czynników zwiększających ryzyko osteoporozy. W przypadku dzieci wzrasta ryzyko rozwoju krzywicy. Brak witaminy D przekłada się na osłabienie mięśni, problemy z poruszaniem się, pojawianie się bolesnych skurczy. Badania dowodzą, że witamina D ma znaczenie również dla układu oddechowego. Osoby o prawidłowym poziomie tej witaminy rzadziej chorują między innymi na astmę. Niedobór witaminy D zwiększa ryzyko rozwoju chorób układu krążenia, cukrzycy, chorób autoimmunologicznych, nowotworów. Pierwszymi objawami zbyt niskiego poziomu witaminy słońca w organizmie są takie zjawiska jak bóle kostno-mięśniowe, choroby przyzębia, utrata apetytu, bezsenność, zaburzenia widzenia.

Czy warto zatem przyjmować preparaty z witaminą D? W przypadku niedoboru – oczywiście tak, ale pod kontrolą specjalisty. Przed rozpoczęciem suplementacji należy bowiem zbadać poziom witaminy D we krwi. Mniejsze dawki przyjmować powinny dzieci i młodzież. W ich przypadku suplementacja wskazana jest od września do kwietnia. W tym samym czasie, ale nieco większe dawki, powinni przyjmować dorośli, których stan zdrowia nie budzi wątpliwości. Osoby po 65 roku życia, ze względu na obniżenie syntezy skórnej, mają większy problem z syntezą witaminy D. W ich przypadku wskazana jest suplementacja całoroczna. O prawidłową suplementację muszą zadbać również kobiety w ciąży. Niedobór witaminy słońca u matki może skutkować poważnymi problemami zdrowotnymi u dziecka.