29 grudnia to data szczególna w zawodowej karierze wiceprezydenta ds. innowacji, Michała Gucia – 20 lat temu – 29 grudnia 1999 roku został wybrany do Zarządu Miasta Gdyni. Jego aktywność samorządowa sięga jednak wcześniejszych lat. Wachlarz spraw, za które odpowiada w mieście, jest szeroki, od pozyskiwania funduszy europejskich, współpracy z sektorem pozarządowym, aktywizacji i wsparcia seniorów, pomocy społecznej, programów rewitalizacji i organizacji społeczności lokalnej, budżetu obywatelskiego po administrację architektoniczno-budowlaną, ochronę środowiska, gospodarkę odpadami, innowacje społeczne.

9 grudnia 1999 roku Rada Miasta wybrała Michała Gucia do Zarządu Miasta Gdyni, ale jego przygoda z gdyńskim samorządem rozpoczęła się kilka lat wcześniej, kiedy stworzył pierwszy w Polsce Program Współpracy z organizacjami pozarządowymi. To wtedy został wolontariuszem w UM – społecznym pełnomocnikiem Franciszki Cegielskiej, potem Wojciecha Szczurka, do spraw organizacji pozarządowych. Od 1998 roku był radnym miasta i przewodniczącym Komisji Samorządności Lokalnej w Radzie Miasta Gdyni.

W 1995 roku napisał w imieniu gdyńskiego samorządu pierwszy projekt do przedakcesyjnego programu PHARE. Gdynia otrzymała wówczas dotację o równowartości 5000 Euro (wtedy ECU). Przez ostatnie 20 lat jako wiceprezydent koordynował pracę jednostek i wydziałów zajmujących się pozyskiwaniem środków UE. Dziś saldo naszego miasta jest zdecydowanie pokaźniejsze – 137 projektów o wartości dofinansowania unijnego w kwocie blisko 1,4 mld zł. Wśród najważniejszych i największych projektów warto wymienić budowę Trasy Kwiatkowskiego – połączenie północnych dzielnic i gdyńskiego portu z obwodnicą miasto zrealizowano dzięki unijnej dotacji w kwocie 173,4 mln zł.
– To było ogromne wyzwanie – zabiegi o te środki rozpoczęliśmy na wiele lat przed przystąpieniem Polski do UE – mówi Michał Guć. – Dzięki temu Gdynia może się poszczycić pierwszym tzw. dużym projektem (powyżej 50 mln euro) zaakceptowanym przez Komisję Europejską po wstąpieniu naszego kraju do Unii – dodaje.
Za ważne uważa także pozyskanie kilku dotacji, z różnych programów, dzięki którym miasto mogło stworzyć Pomorski Park Naukowo-Technologiczny oraz Centrum Nauki Experyment. Wyzwaniem było również – zakończone sukcesem – lobbowanie na rzecz dofinansowania unijnego trolejbusów czy kanalizacji deszczowej.
– Na elektromobilność czy adaptację do zmian klimatu Gdynia postawiła w czasach, gdy te pojęcia były w Polsce zupełnie nieznane. Udało nam się przekonać ministerstwa do finansowania z funduszy unijnych tych przedsięwzięć, a następnie wygrać konkursy i uzyskać dotacje, które sprawiają, że dziś jesteśmy w tych dziedzinach bardzo zaawansowani – mówi wiceprezydent ds. innowacji.

Przez te lata Gdynia stała się wzorem w rozwiązywaniu problemów społecznych, takich jak bezdomność, ubóstwo czy wykluczenie społeczne. Konsekwentna realizacja programu „Utrecht” przyniosła wymierne efekty w postaci usamodzielnienia się wielu osób bezdomnych i znaczącemu ograniczeniu zjawiska bezdomności w Gdyni. Dbając o osoby bezdomne, Gdynia nie buduje schronisk, tylko je zamyka. Powodem do dumy może być też szybka likwidacja domu dziecka i przestawienie systemu na dużą liczbę małych, najczęściej rodzinnych placówek czy likwidacja domu samotnej matki, którego podopieczne dziś są samodzielne, dzięki intensywnej pracy socjalnej.
 
W końcu polityka senioralna, dzięki której Gdynia staje się miastem na całe życie. Tutaj seniorzy uczą się i zdobywają nowe umiejętności, mają też opiekę i wsparcie, kiedy najbardziej go potrzeba. Gdynia, jako pierwsze miasto w Polsce podjęła wyzwanie, tworząc i wdrażając samorządową politykę senioralną. W 2004 roku decyzją prezydenta miasta powołano pierwszą w kraju Radę ds. Seniorów. W tym samym czasie gdyński samorząd opracował i wdrożył podstawy gdyńskiej polityki senioralnej. Gdynia jako pierwsze miasto w Polsce otrzymała w roku 2016 od Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) tytuł Miasta Przyjaznego Starzeniu.
 
W 2019 roku Michał Guć znalazł się w gronie tegorocznych finalistów europejskiego konkursu The Innovation in Politics. Konkursowe jury doceniło „Oswajane dorosłości” – gdyńską innowację społeczną rozwiniętą i upowszechnioną dzięki prowadzonemu we współpracy z Laboratorium Innowacji Społecznych Inkubatorowi Innowacji Społecznych.
 
Przewodniczy Gdyńskiej Radzie Działalności Pożytku Publicznego, Gdyńskiej Radzie ds. Seniorów oraz Radzie ds. Budżetu Obywatelskiego. Jest pełnomocnikiem prezydenta miasta Gdyni do spraw organizacji pozarządowych. Jego doświadczenie jest również wykorzystywane w gremiach zewnętrznych. Przez dwie kadencje pracował w Radzie Działalności Pożytku Publicznego przy Ministrze Pracy i Polityki Społecznej, gdzie zajmował się tworzeniem rozwiązań prawnych dla sektora obywatelskiego. Obecnie jest wiceprzewodniczącym Rady Pomocy Społecznej organu doradczego Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej oraz przewodniczącym działającego przy Kancelarii Premiera zespołu zajmującego się reformą w zakresie zasad finansowania sektora pozarządowego ze środków publicznych.
 
Inicjowane i koordynowane przez niego przedsięwzięcia w zakresie polityki społecznej były nagradzane również przez Prezydenta RP, Senat RP oraz Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Za zasługi w działalności na rzecz społeczności lokalnej, rozwoju demokracji i samorządności, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej odznaczony został przez Prezydenta Lecha Kaczyńskiego Złotym Krzyżem Zasługi, a w 2015 roku Prezydent Bronisław Komorowski przyznał mu Nagrodę Obywatelską 25-lecia Samorządności.
 
Jak podkreśla Michał Guć – Zmiany zachodzące w Gdyni, to wynik pracy ogromnej rzeszy ludzi; mieszkańców, działaczy społecznych, przedsiębiorców, urzędników. Ja chciałbym podziękować tym wszystkim z którymi w tym czasie pracowałem i pracuję. Było i jest ich tak wielu – wprost proporcjonalnie do zakresu moich obowiązków – że wymienienie każdej z tych osób jest fizyczną niemożliwością. Każdej i każdemu z Was dziękuję za wspólne sukcesy, które dodają skrzydeł, ale i potknięcia, z których wyciągamy wnioski, które rozwijają i uczą pokory. Dziękuję i proszę o więcej, bo jestem pewien, że o wspólnej pracy nie powiedzieliśmy jeszcze ostatniego słowa.