Jak mieszkańcy Przymorza, Zaspy i Żabianki oceniają swoją dzielnicę? Jak się zmieniła? Jakie miejsca uważają za ważne, niebezpieczne, zapomniane...? Na te pytania odpowiada raport z badań studentów i studentek oraz absolwentek socjologii Uniwersytetu Gdańskiego, prowadzonych pod kierunkiem dr Karoliny Ciechorskiej-Kuleszy. Studenci współpracowali z Obserwatorium Kultury działającym przy Instytucie Kultury Miejskiej.

- Przymorze, Zaspa i Żabianka. Te znaczące pod wieloma względami miejsca na mapie Gdańska są efektem wielkiego powojennego przedsięwzięcia architektoniczno-urbanistycznego. Robi wrażenie ich wielkość (terenu i budynków), a także stale zwiększająca się liczba mieszkańców. Dodając do tego położenie – obok atrakcyjnych terenów nadmorskich, mamy wyjątkowo ciekawe i specyficzne dzielnice, które przez pół wieku istnienia nabrały klimatu, czy wręcz ducha miejsca – mówi dr Karolina Ciechorska-Kulesza, adiunkt w Zakładzie Antropologii Społecznej w Instytucie Filozofii, Socjologii i Dziennikarstwa Uniwersytetu Gdańskiego.

Jak się żyje dzisiaj na Przymorzu, Zaspie i Żabiance? Jak zmieniają się te dzielnice? Jak idea powojennych modernistycznych założeń sprawdza się dzisiaj? Czy zaplecze infrastrukturalne, w postaci m.in. placów zabaw, terenów zielonych, osiedlowych domów kultury spełniają swoją rolę, są doceniane przez mieszkańców? Jakie miejsca dla mieszkańców i osób związanych z tymi dzielnicami są ważne i dlaczego? Jakie mają niewykorzystany potencjał, są zapomniane?Jakie są atrakcyjne, a jakie nielubiane, „trudne”, „problemowe”? Czego brakuje do lepszego życia? Czy dzielnice te są czymś więcej niż tylko sypialniami? Czy można wartościowo spędzić tam czas, nie wyjeżdżając „do Gdańska”?

- Specyfika tych miejsc wywołuje różne, często sprzeczne skojarzenia i odczucia. Z jednej strony blokowiska, nie przez wszystkich doceniane, niczym niewyróżniające się sypialnie, jakich wiele w całej Polsce. Z drugiej – wciąż atrakcyjne miejsce do zamieszkania, wciąż w budowie, cieszące się dużą popularnością nowe osiedla. Są stosunkowo stare, ale nie na tyle, żeby je doceniać. Mają w sobie coś z, niekoniecznie podobającej się, nowości. Na pierwszy rzut oka takie same, bądź podobne, dla mieszkańców – całkiem inne – mówi dr Karolina Ciechorska-Kulesza.

Studenci socjologii, którzy prowadzili badanie pod opieką merytoryczną dr Karoliny Ciechorskiej-Kuleszy z Uniwersytetu Gdańskiego dotarli do przedstawicieli wszystkich grup wiekowych mieszkańców Przymorza, Zaspy i Żabianki. Używając różnorodnych metod i technik badawczych bazujących na założeniach badań w działaniu (action research), spotykali się i poznawali mieszkańców we względnie naturalnych dla nich sytuacjach. Dzieci i młodzież prosili o namalowanie lub sfotografowanie swojej dzielnicy. Z ich rodzicami i dziadkami rozmawiali przy okazji osiedlowych festynów i pikników. Na dłuższe spotkania umawiali się z lokalnymi liderami. Osoby starsze prosili o opowieści o życiu w tych dzielnicach kiedyś i obecnie i pokazanie starych zdjęć dzielnicy.

Projekt badawczy rozpoczął się w kwietniu 2016 roku. Efektem badań jest raport dostępny online w repozytorium IKM: http://bit.ly/nowe_stare_dzielnice_raport.

Studenci socjologii Uniwersytetu Gdańskiego współpracują z Obserwatorium Kultury działającym przy Instytucie Kultury Miejskiej od 2012 roku. Włączani byli w badania ewaluacyjne wydarzeń IKM oraz współpracowali z Obserwatorium Kultury m.in. przy badaniach prowadzonych przy okazji dyskusji wokół Targu Węglowego. Po raz drugi pracowali nad raportem z samodzielnego badania, które prowadzone było pod opieką merytoryczną Karoliny Ciechorskiej-Kuleszy. Planowane są kolejne, wspólne projekty.